fortelje
Norsk[rediger]
Verb[rediger]
fortelje (nynorsk)
- overføre informasjon munnleg
- Eg har noko å fortelje dykk.
- spinne ein episk tråd, byggje ei handlingsrekke
- Kan du ikkje fortelje eit eventyr, bestefar!
Andre former[rediger]
- fortelle (bokmål/riksmål)
Ordsoge[rediger]
Frå nedertysk.
Grammatikk[rediger]
Bøyning (uregelrett, med omlyd i preteritum og perfektum) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitiv | Presens | Preteritum | Perfektum | Imperativ | Presens partisipp | Passiv | |
å fortelje, fortelja | fortel | fortalde | har fortalt | fortel, fortelje, fortelja | forteljande | forteljast | (nynorsk) |
Synonymer[rediger]
Relaterte termar[rediger]
Omsetjingar[rediger]
overføre informasjon munnleg
byggje ei handlingsrekkje
- Omsetjingane nedanfor bør bli sjekka og satt under riktig tydning (Hjelp)