fyrst
Norsk[rediger]
Adverb[rediger]
fyrst (nynorsk)
- nærast opphavet eller utgangspunktet for ei lengre rekke
- om hendingar: faktisk, endeleg, på det tidspunktet det skjedde
- Da onkel fyrst kom, gjorde han stor lykke.
Andre former[rediger]
- først (bokmål/riksmål)
Oversettelser[rediger]
Synonymer[rediger]
Antonym[rediger]
Etymologi[rediger]
Av norrønt fyrst, superlativ av før.
Nærskylde ord[rediger]
Konjunksjon[rediger]
fyrst (nynorsk)
- i den augneblinken, når, på det tidspunktet