løgje
Norsk[rediger]
Adjektiv[rediger]
løgje ()
- noko som løgjer, vekkjer lått, skjemt, moro.
- Me hadde månnggeleis løgje..
- Det var so løgje at eg kunde ikkje anna en le.
- Han tykkjer visst det er løgje aa sjaa det fatige Noreg spelar storkar – Amerikabrev, 22.12.1905, Innlegg i Fjordenes Blad
Etymologi[rediger]
Frå norrønt hlœ́gi, noko som valdar lått.
Andre former[rediger]
Synonymer[rediger]
Faste uttrykk[rediger]
- Med lått og løgje, med lått og skjemt (Tel).
- Å gjera eit lite løgje (Vestl).
- Å hava ein til løgje, hava ein til moro, driva gjøn med ein.
Utbredning[rediger]
Store delar av landet, men ikkje det sentrale austlandsområdet (?).
Grammatikk[rediger]
Bøyning (regelrett substantiv inkjekjøn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
eit løgje | løgjet | løgje | løgja | (nynorsk) |
For genitiv av substantiv, se eigeform. |