hallingdøl
Norsk[rediger]
Substantiv[rediger]
hallingdøl m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)
- (demonym) person fra Hallingdal i Buskerud; halling
Synonym[rediger]
Etymologi[rediger]
Uttale[rediger]
Grammatikk[rediger]
Bøyning (regelrett substantiv hankjønn) | ||||
---|---|---|---|---|
Entall | Flertall | | ||
Ubestemt | Bestemt | Ubestemt | Bestemt | |
ein hallingdøl | hallingdølen | hallingdølar | hallingdølane | (nynorsk) |
en hallingdøl | hallingdølen | hallingdøler | hallingdølene | (bokmål/riksmål) |
For genitiv av substantiv, se eieform. |